De strijd rondom de Celebesstraat 33-36 staat symbool voor veel van de zaken waartegen de kraakbeweging zich verzet:

1) Landurige leegstand en ongebruikte panden van speculerende eigenaren die niet de minste intentie hebben de panden (regulier) te verhuren, dit met name in het licht van het enorme structurele woningtekort.

2) De falende aanschrijvingsprocedures van de dienst Bouw-en Woningtoezicht om eigenaren te dwingen gebouwen te onderhouden.

3) Mafioso-eigenaren die knokploegen sturen om krakers te bedreigen en met geweld te ontruimen.

4) Het splitsingsbeleid van de gemeente, dat vastgoedeigenaren aanmoedigt om huurders onder druk hun woningen uit te jagen teneinde woningen te kunnen splitsen en verkopen.

5) Hoe het stadsdeel Zeeburg met het "Werelds Wonen"-project misbruik maakt van de kwestbare positie van immigranten die het Nederlands niet machtig zijn, noch hun huurrechten kennen, en ze zodoende uit hun woningen jaagt om zo plaats te kunnen maken voor yuppie-huiseigenaren.

6) Het misbruik van autoriteit door ambtenaar Stoelinga van het stadsdeel Zeeburg, en hoe hij huurders onder druk heeft gezet hun woningen te verlaten, zonder hen objectief in te lichten wat hun rechten en mogelijkheden zijn. En hoe hij in dit geval de eigenaar op de hoogte bracht van de vertrouwelijke inhoud van zijn gesprekken met de huurders, en daarmee hun privicy heeft geschaad.

7) Het uitbuiten van immigranten zonder verblijfsstatus als werkkrachten en kraakwachten.

8) Het achterhouden van informatie en het geven van misleidende informatie aan buren en bewoners over het afgeven van bouwvergunningen voor gebrekkige bouwplannen, zonder de betrouwbaarheid van de eigenaars aangaande renovatie en onderhoud en de legitimiteit van hun handelen af te wegen.

Benieuwd? Hier het hele verhaal:

Celebesstraat 35-36: verwaarlozing, (illegale) huisjesmelkerij en bedreiging

Op 10 april 2005 werd het pand van Tamacht aan de Celebesstraat 35-36 gekraakt. De panden bevonden zich in bedenkelijke staat en stonden vol met rotzooi. In de achtertuin bevond zich een manshoge berg van vuilniszakken, de vloeren waren gedeeltelijk weggerot, en door lekkende waterleidingen stond de kruipruimte 50cm diep onder water. Tamacht is eigenaar van het pand sedert 2001. Aangezien de gevorderde staat van verkrotting werd door het stadsdeel en de eigenaar-bewoners van de bovenetages druk op Tamacht uitgeoefend om tot renovatie over te gaan. Hij wist echter keer op keer elke poging tot renovatie te dwarsbomen. In plaats van renovatie werden daar mensen geplaatst uit Tamachts circuit van zwartwerkers. Sommigen van hen waren ook crimineel bezig. Er werden meerdere documenten teruggevonden die op een crimineel verleden van menig bewoner duiden. De politie viel daar ook minstens een keer binnen om een arrestatie te verrichten. Op de dag van de kraak, nadat de politie leegstand had geconstateerd en weer was vertrokken, kwam Tamacht aanzetten, bedreigde de krakers met de dood en trommelde een knokploeg op (zie deze posting).

De bewoners hebben de Celebesstraat 35-36 opgeknapt en de nodige herstelwerkzaamheden uitgevoerd aan o.m. de vloeren en de riolering, waardoor de huizen weer bewoonbaar zijn en de buren geen last meer hebben van wateroverlast en ongedierte. Verder kon door medewerking van de bewoners eindelijk de schade aan de beganegrond-etages door Bouw- en Woningtoezicht worden opgenomen --- iets wat Tamacht al die jaren wist te beletten --- en werd het eindelijk mogelijk voor de bovenbewoners van deze panden om renovatie van de gevel te kunnen uitvoeren. Tamacht stemde echter pas na dreiging met juridische stappen door de bovenbewoners in zijn aandeel aan de casco-renovatie te betalen. De toekomst van de beganegrond-etages is op dit moment onduidelijk, maar zolang ze zich in het eigendom van Tamacht bevinden, is de buurt eerder gediend door de aanwezigheid van krakers dan Tamachts schemerige praktijken.

Celebesstraat 33-34: Gekraakt en volgestouwd met rotzooi

Op 24 februari 2008, na meer dan 4 jaar leegstand en onbruik, werden de begane gronden aan de Celebesstraat 33-34 gekraakt. De tweede etages op de begane grond, die door Tamacht waren "gerenoveerd" nadat hij de panden in 1998 voor een kleine 200.000 euro had gekocht, waren in verschrikkelijke staat. Ze waren volgestouwd met vuilnis en rommel. Dit is ook bevestigd door de wijkagent die de etages bij de kraakactie inspecteerde. Deze agent was op de hoogte dat de etages reeds jaren ongebruikt waren, dat Tamacht deze had volgestouwd met rommel en vuiligheid, en hij was eveneens op de hoogte van de verschrikkelijke wijze waarop eigenaar Tamacht omgaat met de huurders van zijn panden elders in stadsdeel Zeeburg, en zijn nalatige houding ten aanzien van zijn 35 andere panden in Amsterdam.

De aanschrijvingsprocedure en het falen de krotteneigenaar te verplichten tot onderhoud

Tamacht is berucht bij stadsdeel Zeeburg: hij laat stelselmatig na zijn panden te onderhouden wat soms zelfs tot gevaarlijke situaties voor de bewoners leidt, dit ondanks het feit dat de gemeentelijke diensten gepoogd hebben hem te dwingen tot het onderhouden van zijn panden. Tamacht slaagt erin de bureaucratische procedures te manipuleren om zo boetes en dure herstelwerkzaamheden aan de panden te vermijden. Door middel van inspecties, aanschrijvingen tot herstel, en dan uiteindelijk het oplegen van dwangsommen probeert de gemeente eigenaren te dwingen hun verantwoordelijkheid te nemen. Door dit alles te kunnen negeren, toont Tamacht de zwakte van deze aanschrijvingsprocedure in het verplichten van krottenkoningen hun eigendommen te onderhouden. Het stadsdeel Zeeburg heeft Tamacht een waslijst aan waarschuwingen uitgeschreven in de afgelopen jaren. Door zijn bureaucratische manipulaties en de incompetentie van het stadsdeel Zeeburg adequaat op te treden, heeft Tamacht de dwangsom van 80.000,- voor het weigeren van het oplossen van jarenlang achterstallig onderhoud aan de Celebesstraat 33 en 34 weten af te wenden. Hetzelfde kunstje wist hij te flikken bij onder andere de Kanaalstraat 25 en 27 in Oud-West, Javastraat 5 en Celebesstraat 35/36, beide ook in Zeeburg.

Tamacht is een beruchte krottenkoning en zware jongen

De huurteams kennen Tamacht goed. Zijn huurders wenden zich vaak tot hen omdat hij teveel huur rekent, verzoeken tot reparatie negeert of op onvoldoende wijze afhandelt, en ze soms zelfs bedreigt. Van alle kanten is het gedrag van Tamacht als krottenkoning en zware jongen berucht: bij huurders, advocaten, ambtenaren van het stadsdeel en bij krakers - door Tamachts mafioso-gedrag knokploegen te sturen naar gekraakte eigendommen (het meest recente voorval was na de kraak van de Veemarkt in zomer 2008 - zie hier en hier - maar ook na het kraken van Celebesstraat 35-36 in 2005).

Uitvoerig herstel door krakers

Kort na de kraak hebben de krakers de begane gronden van de nummers 33-34 grondig hersteld. Ze hebben nieuwe balken en vloeren geplaatst, een lekkende waterleiding hersteld die de doorgerotte vloer en vloerbalken had veroorzaakt en eveneens voor afwateringsprobemen zorgde in het blok. Het water zorgde ook voor ernstige gezondheidsrisico`s door de zwammen en schimmels die zich vormden, en de muggenplagen die er uit voortkwamen. Ze zijn er in geslaagd de woningen veilig en bewoonbaar te maken, iets waar het stadsdeel Zeeburg niet in geslaagd is.

Abzik! Van Growshop eigenaar tot Hotelmanager tot Vastgoedspeculant

In juni 2008 kwamen de krakers te weten dat Faycal Abzik Celebesstraat 33-34 gekocht had voor 1.050.000,- en daarmee Tamacht een winst van meer dan 800.000,- bezorgde voor 10 jaar krottenkoning spelen. Volgende feiten zijn bekend: Abzik is 27 jaar oud, is eigenaar van twee andere onroerende zaken: een in IJsselstein, waar hij zegt te wonen, en een in Amsterdam waar hij zegt te gaan wonen: Ceintuurbaan 438. Hij least ook een hotel aan de Prinsengracht, Town House Hotel genaamd. In 2007 startte hij een vastgoed BV onder de naam Fatma Vastgoed. Op diezelfde dag gaf zijn huidige werkgever de FGH-bank hem een tweede hypotheek op zijn eigendom aan de Ceintuurbaan. Een mooie start van een carriere als speculant. Ondertussen heeft hij zijn "bewegingsmogelijkheden" uitgebreid door zijn vrouw Fatma Aajoud bij zijn zaken te betrekken. Zij heeft sinds de levering van de Celebesstraat 33-34 op 29 september 2008 een vastgoedbedrijf onder de naam Falisa Vastgoed. Maar hoe is Abzik erin geslaagd om met zo`n gering portfolio aan eigendommen en op zo`n jonge leeftijd de fondsen te vinden om meer vastgoed aan te kopen?

Enkele feiten die deze vragen kunnen ophelderen: Abzik was eigenaar van een Growshop in Utrecht. Zijn het zijn connecties met de grijze drugswereld die hem plots van geld voorzien? Vaak is het zo dat vastgoedspeculatie dient tot het witwassen van geld uit de onderwereld van de drugshandel. Daarnaast werkt Abzik ook voor de FGH-bank, welbekend als aanbieder van financiele diensten aan speculanten met een criminele achtergrond als Eric van Toorenburg (zie hier), Joe McCarthy (zie hier) en de geliquideerde Bertus Luske (zie hier). Zou dit een kwestie van witwassen zijn?

Solidariteit en samenwerking met de huurders van Celebesstraat 33-34

Met het vooruitzicht van een dergelijke twijfelachtige eigenaar, is de Kraakgroep Celebesstraat gaan samenwerken met de huurders van de bovenliggende etages aan de Celebesstraat 33-34. Elke huurder zat in een andere situatie. Op nummer 33 woonden de huurders reeds jaren in het gebouw. Gedurende deze periode hebben de huurders - ondanks de intimiderende houding van Tamacht - hun huurrechten bevochten en gewonnen. Ze hebben succesvol de huur verlaagd tot de wettelijke standaard door middel van procedures bij de Huurcommissie. Helaas kon een van hen de druk van Tamacht, noch de staat van de woning meer verdragen. Zij heeft onlangs zelf vervangende woonruimte verzorgd voor haar jonge dochter en haarzelf.

Juridische treitercampagne van Tamacht tegen de huurders

Renoveren van de woningen zonder vergunning

De Celebesstraat 34-3 werd door Tamacht zonder vergunning gerenoveerd, totdat Bouw- en Woningtoezicht hieraan in 2007 een einde heeft gemaakt. Tot aan de verkoop lijkt het erop dat hij de woning vervolgens verhuurd heeft als illegale hotelkamers.

Uitbuiting van Bulgaarse huurders en arbeiders

In de Celebesstraat 34-1 en -2 woonden Bulgaarse arbeiders die voor Tamacht werkten. Op 34-1 woonden twee families op een grondoppervlak van 55 vierkante meter. Tamacht heeft ze teveel huur laten betalen en daarbovenop mogelijk gedwongen om 'onderhoudskosten' te betalen voor het gehele pand. Toen beide families het pand verlieten, bleek in welke toestand ze hadden moeten leven. De vader van het gezin heeft op zijn eigen kosten renovaties moeten uitvoeren en een badkamer en keuken geinstalleerd. Omdat de juridische positie van Bulgaren in Nederland erg moeilijk is en de Bulgaarse bewoners van 34-1 niet goed op de hoogte waren van hun rechten, wist Tamacht hen in een precaire positie te houden door niet te voorzien in een huurcontract en slecht te betalen voor verrichte werkzaamheden. De bewoners moesten de huur in contacten betalen. Pesterijen van Tamacht waren hun deel, alles bij elkaar beschouwd ligt de situatie dicht bij moderne horigheid.

Op nummer 34-2 woonden nog 2 Bulgaarse families, op eenzelfde oppervlak van 55 m2. De vrouwen werkten als schoonmakers voor Tamacht. Hij zette ze in als kraakwacht, waarbij de beide families heen en weer geschoven werden over de verschillende panden zoals het Tamacht schikte. Ook zij waren aan Tamacht gebonden door hun woning en arbeid in combinatie met een onzekere situatie. Deze situatie heeft hij doelbewust in stand gehouden door hen te weigeren zich in te schrijven op de Celebesstraat, zodat ze geen rechtspositie hebben kunnen opbouwen. Verscheidene andere problemen zijn voor hen het gevolg: hun kinderen gaan in Amsterdam naar school, maar ontvangen geen boeken. Ze hebben beperkte toegang tot elementaire gezondheidszorg. Hoewel ze als Bulgaren bepaalde rechten hebben binnen de EU, zijn ze door Tamachts verbod op inschrijving in de schaduwzone van de illegaliteit beland. In al zijn officiële communicatie ontkent hij simpelweg dat nummer 34 de afgelopen jaren bewoond is geweest, hen zo verder de schaduw in schrijvend.

Het verbeteren van de positie en ondersteunen van de rechten van de huurders

Gezien de gewijzigde situatie en de nieuwe eigenaar, Abzik, die de krakers helder te verstaan heeft gegeven dat hij alle bewoners (huurders en krakers) eruit wil hebben, is de kraakgroep alle huurders actief gaan steunen en op de hoogte gaan stellen van hun rechten. De vader van het gezin op 34-1 had zich al ingeschreven in zijn woning. Toen Tamacht hem liet weten dat hij met zijn gezin er binnen 2 weken uit moest, bracht de kraakgroep hem in contact met de huurdersvereniging, die de belangen van deze bewoners behartigde tegenover Tamacht en Abzik. Nu de huurders van 34-1 hun rechten claimden, kwam Tamachts deal met Abzik in gevaar. Hij zou 34 namelijk geheel leeg opleveren. Ten einde de verkoop te redden boodt Tamacht de huisvader en de overige gezinsleden een ander appartement uit zijn bezit aan. Daarop zijn de huurders van 34-1 uitverhuisd, een kortzichtige keuze want als ze waren doorgegaan met de samenwerking met de huurdersvereniging hadden ze hoogstwaarschijnlijk een fatsoenlijk huurcontract eruit weten te slepen en zouden ze bevrijd zijn van Tamachts tirannie. De gezinnen van 34-2 zijn met onbekende bestemming vertrokken uit hun woning.

Werelds Wonen: een project om immigranten de buurt uit de werken en te vervangen met rijke blanken

In augustus bezocht John Stoelinga, ambtenaar van Stadsdeel Zeeburg en werkzaam op het project Werelds Wonen, de huurders van 33. Stoelinga presenteerde Abzik als de nieuwe eigenaar en hemelde hem op als zijnde geweldig. Uit zijn verhaal kwam naar voren dat Stadsdeel Zeeburg beoogt 'de samenstelling van de buurt te diversificeren' door armlastige huurders eruit te werken en te vervangen met meer welgestelde eigenaar-bewoners. Het stadsdeel ondersteunt actief pandeigenaren die willen splitsen en verkopen met grote winsten ten koste van sociale huurwoningen en hun minder kapitaalkrachtige bewoners. De inwoners van Zeeburg, met name de Indische buurt, bestaan voor een groot deel uit immigranten uit de arbeidersklasse die vaak het Nederlands onvoldoende machtig zijn en slecht op de hoogte zijn van hun rechten als huurders. Een bezoek van een ambtenaar die hen voorspiegelt dat ze uit hun woning moeten, is meestal voldoende hen te laten vertrekken zonder verzet.

Tegen de huurders van Celebesstraat 33 zei ambtenaar Stoelinga dat ze in ruil voor hun instemming met vertrek voorgedragen zouden worden voor stadsvernieuwingsurgentie zodat ze via Woningnet een sociale huurwoning van een woningbouwcorporatie konden proberen te krijgen. Hij gaf hen 2 weken bedenktijd, implicerend dat als ze niet zouden reageren ze hun recht op een verhuiskostenvergoeding en vervangende woonruimte zouden verliezen. Stoelinga's vertekenende voorstelling van zaken liet bij de huurders de indruk achter dat ze geen alternatief hadden dan verhuizen om plaats te maken voor de verbouwingsplannen van de nieuwe eigenaar. Toen de huurders Stoelinga vroegen om informatie over Abzik en of hij werkelijk de nieuwe eigenaa was, aangezien zijzelf nog niks daarover hadden gehoord, zei Stoelinga dat hij het koopcontract op zijn bureau had liggen. Hij weigerde echter de huurders een kopie daarvan beschikbaar te stellen omdat het nog vertrouwelijk was.

Ambtenaar van stadsdeel Zeeburg komt op voor de belangen van de IJsselsteinse huiseigenaar?

Enkele uren na het bezoek van Stoelinga werden de huurders opgebeld door Abzik. Abzik zei hun telefoonnummers te hebben gekregen van Stoelinga en ondervroeg hen over de inhoud van het gesprek met Stoelinga. Stoelinga ging als ambtenaar buiten zijn boekje toen hij opkwam voor Abzik, die niet eens in Zeeburg woont, en de huurders onder druk zette. Hij schendde zijn beroepsgeheim en de privacy van de huurders door zonder hun toestemming te vragen telefoonnummers door te geven aan Abzik. Voor wie werkt Stoelinga nou eigenlijk: voor huurders in de Celebesstraat en buurtbewoners, of voor onfrisse vastgoedeigenaren met dubieuze connecties…?

De huurders waren niet gediend van Stoelinga's bezoekje. In samenwerking met kraakgroep Oost en huurdersvereniging Groot Oost stelden de huurders een klacht op over het misbruiken van zijn positie als stadsdeelambtenaar. Het stadsdeelbestuur reageerde door Stoelinga te verdedigen, maar verontschuldigde zich wel voor het doorgeven van telefoonnummers. De huurders, zat van Abzik's telefoontjes, sms berichten en ongevraagd bezoek, hebben de Huurdersvereniging Oost in moeten schakelen om als tussenpersoon op te treden.

Bouwvergunning: ondeugdelijke bouwplannen die de eigenaar nooit kan uitvoeren

In maart 2008 vroeg Tamacht bouwvergunningen en splitsingsvergunningen aan voor Celebesstraat 33/34. Het plan is de panden te renoveren, te spltisen en dan ieder apart met veel winst te verkopen. Tamacht kwam speciaal naar het stadsdeelkantoor met de aannemer die de verbouwing zou uitvoeren, om zodoende de boete van 80.000 euro wegens de aanschrijving op zijn pand te ontlopen. Wegens hun eerdere ervaringen met Tamacht was zijn voorstel om zelf te gaan verbouwen afgewezen door het stadsdeel. Ondertussen was hij sinds januari al met Abzik aan het onderhandelen over een deal, voor alle zekerheid. Kan maar beter op twee paarden wedden, moet Tamacht gedacht hebben.

De Kraakgroep Celebesstraat weet al langer dat Tamachts beloftes en intentieverklaringen niets waard zijn. De kraakgroep hield daarom de aanvraagprocedure voor de bouwvergunning nauwlettend in de gaten. Het stadsdeel zou uiterlijk 17 juli een beslissing nemen over de bouwaanvraag. Midden september liet het stadsdeel desgevraagd weten dat het dossier gesloten was wegens ontbrekende informatie in de aanvraag. Maar een dag later, op 18 september, werd de aanvraag ineens toegewezen! De huurders en krakers bekeken het vergunde bouwplan en merkten ernstige onvolkomendheden op. Zij hebben bezwaarschriften ingediend en om via een voorlopige voorziening schorsing van de vergunning gevraagd. Naast de onvolkomenheden in het bouwplan zijn er bij het verstrekken van de bouwvergunning zijn ernstige fouten gemaakt. De bouwvergunning moet daarom worden ingetrokken.

Het verlenen van de bouwvergunning was een geheimzinnig en ondemocratisch proces. Na alle slechte ervaringen met Tamacht heeft het stadsdeel wel door dat Tamacht een onbetrouwbare graaier is. Maar men neemt klakkeloos aan dat Abzik een betrouwbaar alternatief is. Terwijl men druk in gesprek is met Abzik over zijn nog niet bekend gemaakte bouwplannen geeft het stadsdeel de bewoners te kennen dat het dossier van de bouwvergunning gesloten is...terwijl het hele proces openbaar hoort te zijn. En ineens wordt er een bouwaanvraag vergund die totaal anders is dan de bouwplannen die ter inzage hebben gelegen.

Abzik: de volgende Tamacht?

Sinds 1 oktober is Abzik, of eigenlijk Falisa Vastgoed BV van zijn vrouw, de nieuwe eigenaar van Celebesstraat 33/34. Verschillende aanwijzingen duiden er op dat Abzik even onbetrouwbaar is als Tamacht. De herkomst van zijn geld is onduidelijk. Abzik heeft al eerder wettelijke procedures voor het veranderen van gebouwen genegeerd. Ceintuurbaan 438 heeft hij zonder vergunning verbouwd en samengevoegd, en vervolgens te huur aangeboden voor 1750,- euro per maand. Abzik verklaarde zelf dat hij van plan is de bewoners het pand uit te werken, en 1 miljoen euro hoopt te verdienen door te renoveren, splitsen en verkopen. Klinkt als een kloon van Tamacht.

Abzik: stroman voor Tamacht ?

Het lijkt er op dat Tamachts deal met Abzik niet meer dan een facade is om een paar problemen van Tamacht met Celebesstraat 33/34 op te lossen.
Dankzij Abzik:

• kan Tamacht een dwangsom van 80.000 euro wegens achterstallig onderhoud ontlopen, en komt er een nieuwe termijn waarop het werk moet zijn uitgevoerd;
• kan Tamacht indirect politieke en financiele steun krijgen van het stadsdeel in het eruit werken van de huurders: het stadsdeel biedt ze 'stadsvernieuwingsurgentie' en de ambtenaar zet de huurders onder druk snel te vertrekken;
• kan het stadsdeel kan een problematische bouwvergunning afgeven, die ze Tamacht niet hadden kunnen geven zonder nader onderzoek en mogelijke repercussies. Deze bouwvergunning verschaft hem een meer legitieme manier om van de bewoners af te komen.

Het vermoeden dat Abzik een front voor Tamacht wordt ook gevoed doordat Tamacht geen eigenaar meer is van Celebesstraat 33/34 maar nog altijd twee rechtszaken heeft lopen tegen de bewoners. Tamachts stelt zich nog altijd op als een eigenaar, gedreven door hebzucht. Hij jaagt op inkomsten maar geeft geen cent uit aan onderhoud van zijn eigendom. Hij zet de rechtszaak tegen de huurder van 1-hoog voort, terwijl er een grote kans is dat hij verliest en opdraait voor alle kosten. En waarom? Alles wijst er op dat Tamacht de deal met Abzik alleen maar nodig heeft om snel van de bewoners af te komen.

In de rechtszaak tegen de krakers heeft Tamacht verklaard 50.000 euro aan Abzik te moeten betalen als het pand niet leeg is opgeleverd voor 1 december. Hoewel Tamacht geen eigenaar meer is van het pand, is hij kennelijk nog steeds partij in de rechtszaak. Opnieuw rijst het vermoeden dat de deal met Abzik slechts een constructie is om van de huurders en krakers af te komen. Het doel: de panden splitsen en tegen woekerwinst verkopen. Maar met een ondeugdelijk bouwplan kom je niet ver. En wie neemt in deze tijden van kredietcrisis nou nog het risico tonnen te investeren in de renovatie van een pand als je niet weet of je daarna nog wel winst kan halen uit de verkoop van luxe appartementen? Er is dan wel al aanvang gemaakt met het uitslopen van de onbewoonde verdiepingen teneinde kraak te voorkomen, maar wie geeft ons de garantie dat die renovatieplannen daadwerkelijk uitgevoerd gaan worden? En als dat al mocht gebeuren, dan is Amsterdam wederom een aantal sociale huurwoningen armer.....

Kraakgroep Celebesstraat eist:

1) De intrekking van de bouwvergunning voor Celebesstraat 33-34
2) Dat de klacht tegen Stoelinga wordt behandeld door een onafhankelijke en onpartijdige autoriteit en dat disciplinaire maatregelen tegen Stoelinga worden genomen
3) Dat de overheid een onderzoek instelt naar Tamacht wegens uitbuiting van Bulgaarse immigranten als kraakwacht en goedkope arbeidskrachten.
4) Dat het stadsdeel de dwangsom oplegt aan Tamacht en Abzik voor achterstallig onderhoud.
5) Een grondige herziening van de doelen en werkwijzen van het Werelds Wonen project, waarin huurders de buurt uit worden gewerkt om plaats te maken voor yuppie eigenaar/bewoners, daarbij misbruikmakend van de moeilijke positie van immigranten.
6) Oja, en tenslotte dat de gekraakte verdiepingen niet ontruimd worden ten behoeve van winstnajagende pandeigenaren en twijfelachtige bouwplannen, maar dat er ruimte komt voor sociale huisvesting.